Włochy to chyba największe zagłębie motocyklowo-skuterowe Europy. Nie będzie przesady w stwierdzeniu, że to istny raj prawny dla miłośników jednośladów, choć w słonecznej Italii wielokrotnie zmieniano regulacje dotyczące motocyklowych praw jazdy oraz uprawnień kat. B na pojazdy jednośladowe.
To kolejne państwo, gdzie – obok Belgii, Czech, Hiszpanii, Łotwy, Polski, Portugalii i Słowacji (por. poprzednią część artykułu) – posiadając kategorię B możemy bez dodatkowych szkoleń prowadzić niektóre rodzaje motocykli.
Do 31 grudnia 1985 r. kierowanie motocyklami (bez ograniczeń dotyczących pojemności i mocy) – zarówno na terenie Włoch, jak i za granicą – było dozwolone w przypadku posiadania którejś z czterech głównych kategorii prawa jazdy: A, B, C lub D. W tamtym układzie klasa A była uprawnieniem najwęższym, gdyż wszystkie pozostałe zawierały ją w sobie. W okresie między 1 stycznia 1986 r. a 25 kwietnia 1988 r. wymogi nieco zaostrzono: już tylko kategoria A uprawniała do prowadzenia wszystkich typów motocykli (bez ograniczeń terytorialnych), natomiast włoskie prawa jazdy B, C i D – wyłącznie na terenie kraju, chyba że kandydat zdał dodatkowy egzamin i uzyskał stosowny certyfikat.
Począwszy od 26 kwietnia 1988 r. prawo jazdy B (oraz wyższe: C i D) pozwalało już tylko na kierowanie motocyklami o pojemności silnika do 125 cm3 oraz mocy nieprzekraczającej 11 kW (niezależnie od stosunku mocy do wagi), z jednoczesnym prawem do przewożenia pasażera nie wcześniej niż po ukończeniu 18 roku życia. Z początku przywilej ten dotyczył jedynie posiadaczy włoskiego prawa jazdy. Stan ten uległ zmianie z dniem 1 października 1999 r. i uprawnienia te objęły również kierowców z zagranicznym prawem jazdy kat. B. Dodatkowo, rozszerzeniu uległ zakres pojazdów motocyklowych dla tej kategorii (o trójkołowce i czterokołowce). Drobne modyfikacje nastąpiły również od 19 stycznia 2013 r. – w związku z wejściem w życie unijnej dyrektywy nr 2006/126/WE w sprawie praw jazdy.
Na tym tle, wybierając się do Włoch z prawem jazdy kat. B (jak również C i D), możemy liczyć na następujące przywileje dotyczące kierowania motocyklami – w zależności od terminu i miejsca nabycia dokumentu:
| Data wydania prawa jazdy | Miejsce wydania dokumentu | Zakres uprawnień motocyklowych |
| Do 31.12.1985r. | Prawa jazdy włoskie lub wydane w innych krajach UE | Wszystkie typy motocykli, bez ograniczeń. Dodatkowo posiadacze włoskich praw jazdy mogą korzystać ze swoich uprawnień zarówno w kraju, jak i zagranicą. |
| Między 1.01.1986 r. a 25.04.1988r. | Włoskie prawa jazdy | Wszystkie typy motocykli, bez ograniczeń – na terenie Włoch. Dla ważności zagranicą wymagane zdanie egzaminu i wyrobienie dodatkowego certyfikatu. |
| Od 26.04.1988 r. do 18 stycznia 2013r. | Włoskie prawa jazdy | – Motocykle lekkie o pojemności silnika do 125 cm3 oraz mocy do 11 kW (bez ograniczeń wynikających ze stosunku mocy do masy) – Trójkołowce, w tym motocykle z wózkiem bocznym (bez ograniczeń mocy) – Prawo przewożenia pasażerów po ukończeniu 18 roku życia. |
| Od 1.01.1986 r. do 18 stycznia 2013r. | Zagraniczne prawa jazdy, wydane w krajach UE | |
| Do 18 stycznia 2013r. | Zagraniczne prawa jazdy spoza obszaru Unii Europejskiej | |
| Od 19 stycznia 2013r. | Włoskie i zagraniczne prawa jazdy | – Motocykle o pojemności skokowej silnika nieprzekraczającej 125 cm3, mocy nieprzekraczającej 11 kW i stosunku mocy do masy nieprzekraczającym 0,1 kW/kg – Motocykle trzykołowe (bez ograniczeń mocy), o symetrycznym rozmieszczeniu kół (grupa L5e), pod warunkiem ukończenia 21 lat. |
Źródło:
1. „Guida di motocicli con la patente A, A1, B, nei vari casi”, Vespa Forever
2. Marchi Maurizio, „La guida di motocicli”, S.U.L.P.M.
3. „Patente di guida”, Wikipedia
4. „Patenti per motoveicoli di cilindrata superiore ai 50 cc”, Automobile Club Pavia
5. „Quale moto posso guidare con la mia patente?”, MOTO.IT
6. „Tabella validità della patente A e B per la guida dei motocicli in base alla data di conseguimento”, Polizia Locale di Pavia
