Wczoraj Fausto Gresini zmarł w wieku 60 lat po dwumiesięcznej walce z Covid-19.
U właściciela zespołu MotoGP zdiagnozowano Covid-19 w grudniu – od 30 grudnia przebywał na oddziale intensywnej terapii szpitala Maggiore Carlo Alberto Pizzardi w Bolonii.
Gresini został wprowadzony w stan farmakologicznej śpiączki i chociaż w styczniu istniała nadzieja, że jego kondycja się poprawi ( był przytomny), lekarze zostali zmuszeni do przywrócenia śpiączki. Zespół Gresini Racing potwierdził wczoraj rano wiadomość, że 60-latek przegrał walkę z Covid-19.
„Wiadomość, której nigdy nie chcielibyśmy przekazać, i którą niestety jesteśmy zmuszeni podzielić się z wami wszystkimi” – czytamy we wczorajszym oświadczeniu. „Po prawie dwóch miesiącach walki z Covidem, Fausto Gresini zmarł, kilka dni po ukończeniu 60-ego roku życia.”
Oprócz bycia właścicielem zespołu, Gresini był również bardzo szybkim i odnoszącym sukcesy motocyklistą. Debiutował w Mistrzostwach Świata klasy 125 cm w 1983 roku, zwyciężając po raz pierwszy w Grand Prix Szwecji już w kolejnym sezonie.
Zdobył tytuł Mistrza Świata 125cc w 1985 roku z trzema zwycięstwami na koncie, a rok później zajął drugie miejsce w generalce. Następnie Gresini zdominował serię w 1987, zdobywając swój drugi tytuł, wygrywając po drodze 10 kolejnych wyścigów i zajmując pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej z 62 punktami przewagi.
Startował do 1994 roku stając 21. razy na najwyższym stopniu podium. Był jednym z najbardziej utytułowanych kierowców swojej epoki w klasie 125 cm3.
W 1997 roku Gresini został właścicielem zespołu startującego w klasie 500 cm3 z Alexem Barrosem na Hondzie NSR500V. Pierwsze podium zdobyli na Donington Park już w tym samym sezonie, kiedy Barros zajął trzecie miejsce. Barros zdobył jeszcze dwa podia w 1998 roku, jednak w 1999 roku zespół przeniósł się do klasy 250 cm3 z Lorisem Capirossim.
Capirossi zwyciężył już w wyścigu otwierającym sezon w Sepang. Kilka lat później, w 2001 roku, Japończyk Daijiro Kato zdobył w klasie 250cc tytuł dla Gresiniego, a zespół postanowił zabrać świeżo upieczonego mistrza do klasy 500cc. W 2002 roku Kato zdobył dwa podia, ale w 2003 doszło do słynnej tragedii na torze Suzuka gdzie uległ śmiertelnemu wypadkowi.
W następnych latach jadący w barwach Gresiniego Sete Gibernau został wielokrotnym zwycięzcą i zdobywał tytuły wice-mistrza świata. Marco Melandri kontynuował ten trend, odnosząc dwa zwycięstwa i zajmując drugie miejsce w generalce w 2005 roku.
Ostatnie zwycięstwo Gresini Racing w MotoGP miało miejsce w Estoril w 2006 roku, kiedy Toni Elias pokonał Valentino Rossiego o 0,002 s w finale sezonu. Elias wygrał pierwszy w historii tytuł Moto2 z zespołem w 2010 roku.
Niestety w roku 2011, Honda Gresini Team znowu przeżyła niesamowitą tragedię – ich zawodnik Marco Simoncelli zginął w wyścigi Grand Prix Malezji dnia 23 października.
Kilka lat później Jorge Martin zdobył z Gresinim koronę Moto3 w 2018 roku, a Matteo Ferrari wygrał pierwsze w historii mistrzostwa MotoE w 2019 roku.
Od 2016 Gresini prowadził fabryczny zespół Aprilii, ale ta umowa miała dobiec końca w tym roku, a on miał wrócić do prowadzenia zespołu prywatnego. Covid-19 niestety zniweczył te plany.
R.I.P. Fausto
